مرد ها در چار چوب عشق٬  به وسعت غیر قابل انکاری

نا مردند!

برای اثبات کمال نا مردی آنان٬  تنها همین بس که در مقابل قلب ساده و فریب خورده ی یک زن  ٬احساس می کنند مردند.  تا  وقتی که قلب زن عاشق نشده  ٬  عاجز تر از یک فقیر و گدا تر از همه ی گدایان سامره. پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش  گدایی میکنند اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد  ٬  به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان  آفرید!!

و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نا مردی جست و جو میکنند...
  

(مرد از دیدگاه دکتر علی شریعتی...)